De maximale uitstoot van zwavel die wereldwijd geldt wordt vanaf 1 januari 2020 tot 0,50% verlaagd, tegen 3,50% nu. De Internationale Maritieme Organisatie (IMO) heeft in het najaar van 2016 hiertoe besloten. Dit betekent dat reders vanaf 2020 op een duurdere laagzwavelige brandstof moeten varen. Volgens producenten zal deze brandstof naar verwachting 70% tot 100% duurder zijn dan de huidige hoogzwavelige brandstof.

Het overstappen op uitlaatgaswasinstallaties zoals scrubbers, of het overgaan naar een schonere alternatieve brandstof (LNG bijvoorbeeld) is ook een mogelijkheid om aan de nieuwe norm te voldoen, maar voor veel reders (nog) geen optie, omdat deze alternatieven technisch niet altijd mogelijk zijn of aanzienlijke investeringen vereisen.

Daarnaast zijn er nog wat onzekerheden op het gebied van implementatie en handhaving van de strengere zwavelnorm. Dit is echter wel van belang, omdat het anders marktverstoring kan bevorderen doordat notoire overtreders van de strengere zwavelnorm op goedkopere hoogzwavelige brandstof varen. Een verlies voor het milieu én het gelijke speelveld tussen reders. Tot slot is het nog de vraag of er voldoende laagzwavelige brandstoffen beschikbaar zullen zijn in voornamelijk de gebieden buiten Europa en of de stabiliteit en kwaliteit daarvan goed is. Producenten merken nu op dat ze hierover nog geen uitsluitsel kunnen geven.

Zoals gezegd is het belangrijk dat er een gelijk speelveld is voor reders. Valsspelers die zich (bewust) niet aan de zwavelregelgeving houden mogen geen economisch gewin halen. Dit betekent dat er een robuuste handhaving moet zijn met passende sancties om dit tegen te gaan.

Een goed voorbeeld van een oplossing die door de zeevaartsector zelf heeft voorgesteld, is het verbod na 1 januari 2020 op het aan boord hebben van brandstoffen met een zwavelpercentage hoger dan 0,50%. Een uitzondering hierop geldt voor schepen uitgerust met gaswasinstallaties of in het geval er (aantoonbaar) geen laagzwavelige brandstof beschikbaar was.

Indien er in een bepaalde haven helemaal geen laagzwavelige brandstof beschikbaar zou zijn, moet er een mondiaal uniforme procedure in werking treden hoe reders in zo’n situatie moeten handelen zonder dat ze daarvoor bestraft worden. De IMO-lidstaten moeten hier voor 1 januari 2020 duidelijkheid over geven aan de sector!

In IMO-verband is daartoe een extra werkgroep opgericht om de implementatie zo uniform mogelijk te krijgen. De KVNR volgt nauwgezet de discussies in IMO en zet zich in om de implementatie en handhaving van de mondiale zwavelnorm door lidstaten zo goed mogelijk te laten waarborgen.